مذنب، شاعر آباده ای

نامش حیدرعلی فرزند مرحوم حاج مرادخان درغوکی متخلص به «مذنب» در سال 1300 هجری قمری در ده درغوک آباده متولد و در مکتب خانه‌های ده مذکور تحصیل نموده. در سن 17 سالگی شبی حضرت مولای متقیان علی (ع) را به خواب دیده و از آن به بعد طبع شعر در وجودش پیدا [شد] چنانکه خود او گفته:
بســن هفده کـــه شیدایی در آبــاده پیدا شـد
هـــــــزار و سیصد هفده ز هجری طبع گویا شد
شبی در عـــــالم رویــــا بدید او رویت مــــولا
صبــاحش چون به هوش آمد پی دیدار جویا شد
یقین حب علی بر ســــر زدش آن رند رسوا را
کـــه او دیــوانه جـــادوی چشم مست مـــولا شد

شاعری شیرین سخن و گوینده گمنامی بوده. بخاطر دارم کسی مذنب را نمی‌دید، مگر در ایام عاشورا و تاسوعا که بی‌مقدمه در حسینیه آباده در پای منبر پیدا می‌شد و اشعار و مراثی که در مورد ائمه اطهار سروده بود، قرائت و فی‌الفور مجلس را ترک می‌کرد.
در اشعارش تمام فرم‌ها و قالب‌های شعری را (از قصیده و مثنوی و رباعی و تجنیس) بکار برده و در آخر هر یک ذکری از مصائب ائمه اطهار فرموده. اشعارش بیشتر شامل مدایح و مناقب ومراثی ائمه اطهار علیها سلام می‌باشد. وی در سال 1362 هجری قمری در آباده وفات و در قبرستان ده درغوک دفن گردیده است. گویا در حدود ده هزار بیت داشته که در سال 1342 قسمتی از اشعارش از طریق حاج محمدحسن رضانیا جمع‌آوری و تحت عنوان (دیوان مذنب آباده‌ای) منتشر گردیده است.

برگرفته از کتاب تاریخ و جغرافیای شهرستان آباده