مشکل تکدی گری در شهر

وجود متکدیان و یا به زبان عامه مردم “گدا” ، فارق از ایرانی و غیر ایرانی بودن، چهره شهر را مخدوش می کند بالاخص در شهرهایی که جذب توریست در آن ها بالااست.به راستی هر انسانی که بچه ای در آغوش گرفت و لباسی مندرس پوشید گداست؟ و آیا فقیر با گدا یکی است؟ قطعا یکی نیست. هستند کسانی که فقیر هستند اما با عزت زندگی می کنند و در صورت نیاز در خفا نیاز خود را بیان می کنند و طلب کمک می کنند نه این که در عموم جار بزنند. ما معمولا انسان های احساساتی هستیم و گدایان بر روی نقطه ضعفمان دست نهاده و غیر مستقیم و در کمال رضایت از ما اخاذی می کنند! گدای دوره گرد غیر ایرانی نیز معضلی است که بر این مشکل دامن زده و قوزی بالای قوز شده اند . صبح به صبح در سطح شهر پراکنده شده و شب ها به طور ناگهانی غیب می شوند.جالب این که به خانه های مردم رفته و گاها به زور وارد خانه می شوند و در صورت عدم کمک به آن ها ، جهنم را برایمان تضمین می کنند !!! و بدتر اینکه در اطراف شهرستان آباده برخی جهت رفع گرفتاری، نذورات خود را به این گدایان می دهند !!! و این رفتار نشان می دهد که خیلی نگاه بدی به تکدی گری و گدایان در بین مردم وجود ندارد در صورتی که غالب گدایان فارق از اینکه دست از آبروی خود شسته اند، واقعا نیازمند نیستند.
نکته دیگری که در خصوص متکدیان غیر ایرانی وجود دارد این است که آیا این نوع گدایان که در کشور کم نیستند به عنوان تبعه ایران هستند و یا بدون مجوز در کشور و شهرهای ما گدایی می کنند و این خود اهرمی برای جمع آوری چنین متکدیانی خواهد بود.احتمالا اگر مردم بدانند که ممکن است این نوع از گدایان خارجی ناقل بسیاری بیماری و فساد در جامعه شوند قطعا دیگاه ها نسبت به آن ها تغییر خواهد کرد.و در خصوص متکدیان ایرانی نیز ما و دیگر شهر ها با الگو گرفتن از کلان شهری مثل تبریز که مدال «شهر بدون گدا» را بر گردن دارد و یا کلان شهر اصفهان که در جمع آوری گداها مجدانه تلاش می کنند.
می توانیم با شناسایی نیازمندان واقعی و توانمند سازی آنان و یا تحت پوشش ارگانهای امدادی قرار دادنشان از گردونه تکدی گری خارج شوند و چهره شهر را زینت ببخشیم و این امر جز با همت مردم و مسئولان شهرستان آباده محقق نخواهد شد

حامد دهقانی /